I specjalistyczna debata dotycząca próby wyznaczenia standardów w procedurze regulacji parametrów procesorów mowy u pacjentów z implantem ślimakowym.

Debata „Fitting for Performance” (w wolnym tłumaczeniu: „Ustawienia dla poprawy funkcjonowania”) odbyła się w dniach 22 – 23. 10. 2012 r. Została zorganizowana między innymi przez grupę Eargroup (De Oor Groep) oraz Uniwersytet w Antwerpii (Universiteit Antwerpen) pod przewodnictwem profesora P.J.Govaerts’a i odbyła się w budynku Sejmiku Województwa w Antwerpii. Przybyło na nią około 100 uczestników, głównie z Europy Zachodniej, ale także z Kanady, USA, Indii czy z Półwyspy Arabskiego. Policzono, iż owe 100 osób reprezentuje około 43000 pacjentów z implantem ślimakowym i byłoby niezwykle cennym przekonać się, jakie opinie i trendy panują obecnie na świecie wśród specjalistów dopasowujących parametry stymulacji w procesorach mowy.

Celem odbycia debaty było głosowanie nad wieloma kwestiami dotyczącymi ustawień procesorów mowy implantów ślimakowych, co było możliwe dzięki obecnym na sali elektronicznym systemom do głosowania. Odpowiedź na stawiane uczestnikom pytania, przygotowane wcześniej przez organizatorów, miała w założeniach przyczynić się do ustalenia pewnych standardów postępowania podczas ustawień. W trakcie debaty pojawiło się także wiele tematów, które wzbudziły żywą dyskusje wśród uczestników spotkania. Debata rozpoczęła się od krótkiej prezentacji grupy Eargroup. Następnie czterej producenci systemów implantów ślimakowych wyjaśniało podstawy funkcjonowania produkowanych przez siebie systemów. Zgodnie z przewidywaniami firmy ograniczyły się do prezentacji powszechnie znanych specjalistom informacji, nie podając żadnych konkretnych wytycznych, mogących w jakikolwiek sposób wpłynąć na jakość ustawień procesorów mowy.

Przykładowymi zagadnieniami, nad którymi debatowano, były czas aktywacji procesora, sposób ustawienia (np.44% uczestników stwierdziło, iż wyznacza próg C na podstawie pomiaru na poszczególnych elektrodach, 32 % stymuluje elektrody blokowo), pomiary, jakie należy wykonać podczas sesji dopasowania zarówno obiektywne jak i subiektywne i inn. Dyskutowano także nad tym, kiedy należy dokonać pierwszej aktywacji procesora (80% wykonuje je po ok. miesiącu), ile czasu powinno spędzić się z pacjentem w ciągu pierwszego roku od aktywacji procesora (większość uczestników odpowiedziała, że w pierwszym roku przeznacza na to około 20 godzin). Starły się także trzy, absolutnie przeciwstawne „frakcje”, oponujące za ustawieniami na podstawie potencjałów wywołanych z nerwu słuchowego (np. NRT, NRI), na podstawie behawioralnego wytyczenia progów na poszczególnych elektrodach, a także tych, którzy przyjmują pewne ogólne wartości stymulacji i modyfikują je jedynie w zależności od wyników słuchowych np. audiometrii, audiometrii słownej czy też specjalistycznych testów (np. ASSE).

Sesja dotycząca przyszłości implantów ślimakowych była otwarta na dyskusję. Konkluzją spotkania było to, iż istnieje tak wiele różnych ośrodków o tak wielu różnych uwarunkowaniach ekonomicznych i systemowych, że trudno jest ustalić złoty standard dla wszystkich. Taki stan ukształtował się przez ostatnie 25 lat i nadal wydaje się, że jesteśmy daleko od znalezienia ostatecznego i jedynie słusznego rozwiązania, a działania specjalistów zajmujących się regulacją parametrów stymulacji w procesorach mowy muszą mieć na uwadze jedynie dobro pacjenta i dostosować metodę do człowieka, a nie człowieka do metody.

dr Zuzanna Łukaszewicz-Moszyńska